In m’n thuisstudio schrijf ik nummers die ik arrangeer en opneem. Op 1 augustus 2022 verscheen mijn eerste soloalbum.
Daarnaast speel ik vanaf mijn 18e jaar basgitaar in bands in de meest uiteenlopende genres.
Naast m’n hoofdinstrumenten basgitaar en contrabas speel ik gitaar, piano/keyboard, drums, cajon en percussie, wat trombone, mandoline, mondharmonica en blokfluit.
Op deze pagina een overzicht van al mijn muziekactiviteiten – te beginnen in het nu en eindigend in mijn prille jeugd.
Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en ontvang de laatste updates over mijn muziek, podcasts en/of kunst. En maak je geen zorgen; de nieuwsbrief verschijnt onregelmatig en met mate.
Eigen werk
Young Piet Mondrian exploring his village
Op 26 mei a.s. gaat een nieuw muziekstuk van me in première op de streaming platforms. Hierin dwaal je samen met de jonge Piet Mondriaan door het dorp van zijn jeugd. Hij woonde tussen zijn 8e en 20e in Winterswijk. Ik stelde me voor hoe hij daar in de tweede helft van de negentiende eeuw vanuit het raam van zijn ouderlijk huis uitkeek op de toren van de Jacobskerk. Hij roeit op een van de beken in de omgeving, wandelt door het dorp, krijt met een stuk steen op de grond. In de verte hoor je de middagklok van de Jacobskerk, die hij vanuit zijn huis kon zien en vaak tekende.
Hier vind je meer achtergrondinformatie over het nummer en kun je alvast een sneak preview op Bandcamp horen.
Er zijn dan van die dingen (Requiem for dad)
December 2022 was het 100 jaar geleden dat mijn vader werd geboren. Hij overleed een kleine 10 jaar daarvoor. Zijn overlijden ervoer ik als traumatisch. Ik gunde hem en mijzelf een beter afscheid. Een nieuwe laatste reis. Dat is een muziekstuk geworden.
Opgenomen en gemixt in Hovers Constructie – Amsterdam/Gorssel
Mastering Ivo Statinski – Statinski Mastering, Zutphen, november 2022
Release 30 december 2022
Lees hier meer over de achtergronden bij dit nummer
bandoverzicht
Three guys named Joe (II)
Nadat begin 2018 een einde kwam aan de eerste editie van Three Guys Named Joe (ongelukkigerwijs gelijktijdig met het verschijnen van onze eerste CD), maakten we in oktober van dat jaar een doorstart met Marcel Peereboom Voller als nieuw lid naast Eus Menagé en mijzelf. Dit betekende een nieuwe instrumentale samenstelling (gitaar, bas en cajon) maar zorgde voor prolongatie waar het ’t meest om draait in dit bandje: driestemmige harmonieën, harmonieën en nog eens harmonieën! Zie onze website en Facebook-pagina voor actuele optredens
The Polydors
Met Marcel Peereboom Voller (drums), Eus Menagé (gitaar), Martin Jansen (toetsen) en ik op bas vormden we korte tijd het jarenzestig-bandje The Polydors. Heerlijk om naast de meerstemmige zang ook weer elektrisch te spelen. En een setlist met louter quilty pleasures! Juist vanwege het gedoe en gesjouw met al die elektrieke instrumenten duurde het maar kort. Gelukkig zijn daar de beelden van een gig op het Bredewegfestival in Amsterdam-Oost – Koningsdag 2018
Three guys named Joe (I)
Samen met Eus Menagé en Onno Voorhoeve speelde en zong ik in het trio “Three Guys Named JOE”. Een heerlijke akoestische driestemmige rondreis door de wereld van country-, westcoast-, bluegrass- en singer/songwriter-repertoire. Beide heren beroerden de snaren van gitaren en mandoline en ik bespeelde de contrabas en de akoestische basgitaar. We speelden van 2011 tot begin 2018 in huiskamers, kleine kroegjes, op feestjes en op festivalletjes.
Love and Mersey
Met een aantal goede vrienden en vriendinnen, afkomstig uit onderstaande Mal Evans Memorial Band en Macca, werd in 2009 een nieuwe Beatles tribute band opgericht. In februari 2010 kwamen we met een demo van 3 nummers naar buiten, semi-live opgenomen in mijn tuinstudiootje. Je hoort Marcel van der Linden in the lead op I Feel Fine, en de aanvankelijke drumster Tessa Boomkamp in Don’t let me down. Ik beroer de basgitaar.
Begin 2012 werd ik gebeld door de ESA, de Europese ruimtevaartorganisatie, met het verzoek of Love and Mersey een speciaal nummer met videoclip wilden maken voor de Nederlandse astronaut André Kuipers en zijn Russische collega Oleg Kononenko. Zij verbleven in het internationale ruimteschip ISS. De ESA wilde hen een muzikale groet meesturen aan boord van een ruimtebevoorradingsschip, de Automated Transfer Vehicle (ATV), Edoardo Amaldi. Ze hadden ons gevonden doordat ze een band zochten die zowel in het Nederlands als het Russisch speelde. Ik schreef en componeerde een bewerking op “Back in the USSR” van The Beatles. Marcel’s vrouw Anna schreef het Russische stukje. Marcel maakte de clip. Hier zie je het resultaat: “Back at the ISS”.
In 2010 namen we met Love and Mersey de Russische versie op van “Back in the USSR” in een hertaling van Anna Krasnopeeva. Marcel van der Linden maakte daar een video bij met veel beelden van ons bezoek met de Mal Evans Memorial band (zie hieronder) aan Minsk, Wit-Rusland, waar we in 2007 optraden op een Beatles-festival. Aan het eind van de clip probeer ik Russisch te spreken (met de nadruk op proberen!).
Mal Evans Memorial Band
Ruim twee jaar speelde ik bas in deze voortreffelijke Beatles Tribute band. Hoogtepunten: 2 jaar achtereen een week in Liverpool, met o.m. optredens in de roemruchte Cavern Club (foto’s), een festival in Minsk, Wit-Rusland, voor 10.000 mensen in de zomer van 2007, CD-release The Beatles in het Nederlands op het fonoslabel en een live-optreden in het TV-programma “De wereld draait door”.
Macca
Macca was een kort leven beschoren maar legde wel de basis voor de bovengenoemde band Love and Mersey. Met Kris Pels, Tessa Boomkamp, Janneke van Heeswijk en Dési Rovers werd er een spannende doorsnee van het repertoire van Paul McCartney (en ook wel van z’n maatje John L.) in semi-akoestische bezetting gespeeld. We namen een paar demo’s in Tessa’s studio op waarvan je er hier een paar kunt horen. Hoogtepunt van Macca was een optreden tijdens de Beatles Unlimited Fanclubdag 2008.
Dalâl Marouf Band
Dalâl Marouf is een singer/songwriter, in Nederland opgegroeid uit een Nederlandse moeder en Algerijnse vader. Na vele jaren in coverbands te hebben gespeeld, was het een verademing om aan eigen arrangementen (dus ook eigen partijen) te werken. In 2003 namen we een album op. Optredens varieerden van live-gigs voor AT5, Radio Noord-Holland, TROS Radio 2 tot en met Museumplein op 5 mei, Vondelpark, Winston Kingdom en de Heren van Amstel.
De eerste line-up van de band bij een live-optreden op 7 augustus 2002 in “De Zwoele Stad” van AT5. Dit is een opname van de camerarepetitie. Later, tijdens de live-uitzending grote paniek. De band speelde niet over eigen versterkers maar moest zich zelf via de monitorbox van AT5 horen. Die stond uit dus het enige dat hoorbaar was, was de akoestische gitaar en zang van Dalâl. Maar ja: live! Dus kranig doorspelen zonder jezelf te kunnen horen… De band bestond naast Dalâl uit Kris Pels op gitaar, ik op bas en Nikki Genee op toetsen.
Brok in de keel
In 2002 werkte ik bij de NCRV samen met Joris Linssen aan een nieuw programma onder de titel ‘Brok in de keel’. Joris en ik schreven samen de tune en de underscores. De tekst van de leader was van hem, de muziek schreven we samen. We namen de muziek op in Studio Groenland van Hans Ravestein in Bussum. Hans speelde zelf de drums, een vriend van Joris speelde elektrische gitaar, Joris de zang en ik bas, akoestische gitaar en hammond.
Johnny B. & the Floorshow
Rond de milleniumwisseling speelde ik een tijdje bij dit kwartet; Johnny Breuring – zang, Leon de Kroes – gitaar, Hans Weijergang – drums en ik op bas. Het repertoire bestond uit veel werk van Herman Brood, Willy DeVille, Elvis en zelfs een verdwaalde cover van The Osmonds. Het was een genoegen om met Leon en Hans te improviseren op de ellenlange New Orleans grooves.
O.J.Krentenband
Midden jaren ’90 bestond niet al te lange tijd deze band met, nu ik er op terugkijk, deze flauwe naam. Met een dubbele knipoog; enerzijds stond het voor Ouwe Jongens Krentenbrood en anderzijds wijst het op de in die tijd bijna eeuwigdurende rechtzaak tegen O.J.Simpson. De band bestond uit Michiel Buchel (zang), Toon Schutijser (toetsen), Roel Weggemans (gitaar), Marcel Lee (drums), Lex Meijer (sax) en ik op bas.
Ik schreef dit nummer “Strepen”. De tekst gaat over de randjes tussen de straatstenen. Die veranderen voor je ogen in strepen als je er overheen fietst. Trouwens mooie solo van Roel.
Mr. Groove & the city soulband
Een verrukkelijke soul- en funkband met 5 blazers en drie zangeressen. Midden jaren ’80 waren de hoogtijdagen, met repertoire van James Brown, Otis Redding, Aretha Franklin, The Blues Brothers, etc. Vaste plek was maandelijks De Stip, inmiddels verdwenen, naast De Kroeg op de Lijnbaansgracht. Mr. Groove was Arnold Sturm die een imposante show neerzette met zijn rauwe stem. Gitarist was Roel Weggemans, waarmee ik door de jaren heen in vele bandjes zat.
De drie bovenstaande nummers werden opgenomen in de inmiddels afgebroken Polderweg Studio’s in Amsterdam, op 31 januari en 1 februari 1987.
Kerstfeest met Wim, Jan & Rabo
Onder het motto “in plaats van kaarten” verschenen van 1982 t/m 1990 met zekere regelmaat cassettebandjes met de titel “Kerstfeest met Jan, Wim en Rabo”. Afzenders waren naast mij mijn trouwe vrienden Rabo Snellenberg en Wim Bakker. Ondanks herhaalde verzoekjes van de liefhebbers, die zich geen kerstmis zonder “hét kerstbandje” konden voorstellen, bleef het vele jaren stil. Uiteindelijk hebben we de meest markante opnamen op een website gezet. Vanaf Kerstmis 2012 leveren de heren jaarlijks nieuw kerstmateriaal af. Nu niet meer per cassettebandje maar op een flitsende website. Daarnaast hebben ze tegenwoordig ook een heuse Facebook-pagina! Het waren trouwens niet louter kerstliedjes zoals uit deze liedjes mag blijken.
Key Largo
Midden jaren ’80 stopte ik m’n ziel en zaligheid in deze fijne band, waarvoor ik veel nummers schreef. Line-up: Zang: Bert Vooys, gitaar: Roel Weggemans, drums: Marcel Lee, toetsen: op enig moment Edwin Gitsels en Toon Schutijser, maar uiteindelijk en hoofdzakelijk Ton Schrijvershof. En ik op bas. Helaas heb ik weinig opnames bewaard. Hier een paar liedjes van een verrot cassettebandje: “Loose looks best” (Vooys/Hovers), “Watcha doing” (Hovers) en “Basement band” (Vooys/Hovers).
The Anklets
Voorjaar 1984 ontstond voor de lol deze ‘barbershop’ vrienden-gelegenheidsformatie met Bert Vooys, Wessel Breukelaar, Roel Weggemans, Wim Bakker, Rabo Snellenberg en mijzelf. Er vond slechts één optreden plaats in Uilenstede op 24 mei 1984. Bijgaand een repetitieopname met mondelinge inleiding door mijn goede vriend (sinds 1975) Wim Bakker.
Face it!
Voor die tijd (rond 1982/1983) goede new wave band met eigen repertoire. De bezetting bestond uit Patrick van Weerdenburg (zang), Ron Peereboom Voller (gitaar), Marcel Peereboom Voller (drums) – ja, dezelfde waar ik bijna 40 jaar later mee in Three guys named Joe speel – en ik op bas. Behalve ik werkten alle anderen toen bij De Telegraaf. Manager was bijzonder genoeg een nog jonge Peter R. de Vries. We maakten een goede demo met 7 nummers binnen een dag in mei 1983 bij Stichting Pop en startten met de opname van een single in de Wisseloord Studio’s. Helaas ging de maatschappij die het financierde failliet. En zo kwam er een voortijdig einde aan een heel goed bandje.
De muziek van “Young girl” is van mijn hand. De rest werd door de andere heren geschreven.
Beau chumps (II)
In 1982 kreeg Beau Chumps een tweede leven. Wim Bakker en ik stapten eigenlijk uit de oude Beau Chumps over in een bestaande band met een aantal goede vrienden. Margot Gitsels ging zingen, haar broer Edwin speelde toetsen en schreef een groot deel van de nummers, Rabo Snellenberg op gitaar en Marcel Lee op drums. En ook het repertoire werd samengevoegd. Hier kun je drie liedjes beluisteren die we op 2 mei 1982 met een oude Sony stereo-taperecorder in een keldertje opnamen. “Circles” en “Clubsy” zijn van Edwins hand. Ik schreef het andere liedje “The phantom strikes again”.
Beau chumps (I)
Beau Chumps heeft het eind jaren ’70 / begin jaren ’80 in verschillende bezettingen redelijk lang volgehouden. Vaste kern bestond uit Wim Bakker op gitaar, Jur Snijder op drums en ik op bas. De markantste periode was met Marjan Luif als zangeres. Marjan zette destijds haar eerste schreden in het theater en op de radio en werd later bekend als Mevrouw Ten Kate, De Groentevrouw en haar rollen in Koefnoen. Later maakte de band een doorstart (zie hier boven). Hier een paar obscure repetitieopnames met Marjan als vocaliste. Allereerst een Beatles-cover in modieuze ska (1980!!), een onzinliedje van mij over Winston Churchill als marketeer en als derde een nummer geschreven door Marjan Luif.
Montesquieu Deux
Het eerste bandje waar ik in speelde. Het rammelde aan alle kanten, er waren nog geen stemapparaatjes en het had nog studentikoze pretenties ook. Liedjes waren semi-cabaretesk Nederlandstalig. Er werd gerepeteerd in een houten verenigingsgebouwtje in Bovenkerk, dat VOKA heette (Voor Onze Kinderen Alles). Bezetting: Adri Cornelissen (gitaar/zang), Dick Meiaard (zang), Wolter Wolthers (drums), Wim Bakker (gitaar) en ik op bas. Dit liedje is opgenomen in de oefenruimte in 1977.
Als mensen muziek gaan maken zijn de vrienden altijd de dupe
C.M.M. Lozer