CLIMB – solo-album, verschenen 1 augustus 2022

Geschreven, gearrangeerd, gespeeld en gezongen door Jan Hovers.
Opgenomen en gemixt in Hovers Constructie – Amsterdam/Gorssel, 2008-2022.
Mastering door Alex Wharton in Abbey Road Studios, Londen, juli 2022

Vanaf m’n vroegste herinneringen ben ik gek op muziek en gefascineerd door muziekinstrumenten.
Ieder instrument dat op mijn pad komt, heeft een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij. Met als gevolg dat altijd op alles getoeterd, getokkeld of geslagen moet worden.
Vanaf mijn 18e speel ik in bandjes waarmee ik op de meest bijzondere plekken kwam, en waarmee de nodige CD’s werden opgenomen. Maar die draaiende plaat op vinyl, die ik als kind al als magisch ervoer, die kwam er niet. Daar is nu eindelijk verandering in gekomen, met deze greep uit m’n eigen nummers, geschreven tussen 1980 en nu.
Ik wens je veel luisterplezier!
Jan Hovers – zomer 2022

Klik om CLIMB te luisteren via je favoriete muziekdienst

In duet met:
Tessa Boomkamp op The phantom strikes again
Hanna Prins op A very special day
Fanny Hovers op This is just a song
Petra Gaffke op When day comes to an end
Eus Menagé & Mars Peereboom Voller op Just a friend

Met verdere bijdragen van:

  • Petra Gaffke: Duitse quotes van Adalbert Stifter (1805-1868) op Climb, backing vocals op What you’re doing, Time alone en The postman smiles
  • Liza Westendorp: alt- en tenorsax op The phantom strikes again
  • Eus Menagé: gitaar en mandoline op A very special day
  • Fanny Hovers: viool op A very special day
  • Esther Hovers: altsax en backing vocals op This is just a song
  • Pauline Hovers: backing vocals op This is just a song
  • Elena Fernández de Córdoba y Ordeig: Spaanse voordracht op Can’t get her
  • Strijkkwartet Amarens op When day comes to an end

Het online muziekmagazine ‘WRITTEN IN MUSIC’ publiceerde een mooie recensie over Climb. Klik op de afbeelding of hier.

Mijn doopceel gelicht in regionale bladen in Zutphen/De Achterhoek:

Artikel van journalist Rudi Hofman in verschillende regionale bladen in Zutphen/De Achterhoek
(ook te lezen via deze link)
Artikel in de Achterhoekse ‘Berkelbode’.
Ook hier online te lezen.

Chris Reinewald (journalist/recensent) over Climb:

“Climb is een verrassende, liefdevolle plaat met Spaanse en Duitse parlando, wat het ook nog tot mooie Europop maakt. Indrukwekkend dat hij deze plaat hoofdzakelijk in z’n eentje maakte met verfrissende hulptroepen Ik hoor echo’s van The Kinks en (uiteraard) The Fab Four. Maar toch steeds is het de Jan die kwetsbaar durft te zijn. Een strijkkwartet in een popsong maakt mij al week. Komt er aan het eind ook nog een heerlijk pedal steel aan. Ja, dan kun je me helemaal opvegen.”

In de zomer van 1978, gingen vriend Wim Bakker en ik in mijn rode lelijk eend samen op vakantie naar Engeland. Ik was 19, Wim was al 20.
We hadden een super-8 smalfilm camera bij ons waarmee we een heuse speelfilm wilden opnemen. We hadden het op een bepaald moment wel gezien in Engeland en besloten richting Parijs te rijden. Een titel voor de film hadden we al bedacht: ‘The Phantom strikes again’. Wim speelde de phantom, terwijl ik met mijn toenmalige nerd-brilletje beter door kon gaan voor de politie-inspecteur. Ongeveer een jaar later richtten Wim en ik een popbandje op: Beau Chumps. Een van de eerste liedjes die ik daarvoor schreef was gebaseerd op ons filmavontuur. De 8mm-film, waar het mee begonnen was, bleef achter in een kast liggen. En toen waren we opeens dik in de zestig. Ik nam het liedje opnieuw op voor mijn soloalbum. De mij dierbare Tessa Boomkamp was bereid het met mij in te zingen. En in februari 2022, ter gelegenheid van Wims vijfenzestigste verjaardag, heb ik eindelijk die filmbeelden uit 1978 gemonteerd.
Lees hier het hele verhaal achter dit nummer.
Climb- titelnummer van het album. Het begint klein, onderaan de klimtocht, waarna de muziek je langzaam mee de berg op neemt. Het lied gaat over de klimtocht door het leven. Onderweg komen strofes voorbij van de Romantische schrijver Adalbert Stifter (gelezen door mijn lief Petra) en aan het eind van het liedje sta je boven op de berg zoals op het wereldberoemde schilderij van Caspar David Friedrich.
Days with you – een vroeg-Beatlesachtig liedje over de magische zomers in Oxford in de vroege jaren ’80. Voor de kenner: zelfde BPM als I want to hold your hand.
The Postman Smiles – echt waar! Dat deed hij iedere dag als hij langs liep terwijl ik dromerig uit het raam keek in de vierde klas lagere school.
When Day Comes to an End – Het Strijkkwartet Amarens uit Zwolle neemt geconcentreerd het arrangement door. De microfoons staan klaar. Zo dadelijk vindt de uiteindelijke opname plaats.